Vajinismus,cinsel ilişkiye girememe,halk arasında karı-koca olamama,doğu toplumlarında sık karşılaşılan,(her on kadından birinde )bir durum.Vajinismus vakaları,bu sıkıntıyı yaşarken sadece kendilerinde varmış gibi duygulanıyorlar. Halbuki aynı problemi yaşayan diğer kişilerde onların yaptığı gibi bunu kimseyle paylaşmadıkları için birbirlerinden haberdar olamıyorlar.Vajinismus probleminin ülkemizde eğitim düzeyinden etkilenen bir problem olmadığını düşünmekteyim.Doğu toplumlarında fazla batı toplumlarında az görülüyor olması bu konunun eğitimle ilgili olduğunu gösteriyor.Çocuk ve gençlerimize zamanında bedensel değişikleri hakkında bilgi vermeyen bir toplumuz.Cinselliği,cinsel ilişki kavramı içine sıkıştırdığımızda konuşmak zorlaşıyor.Halbuki burada bedensel ,duygusal,toplumsal gelişim kavramları içinde onlara bedenlerini tanıtmalı,olacak değişimlerden haberdar etmeliyiz ki,yetişkin olunca sağlıklı bir cinsel yaşamları olsun. Cinsel eğitimi ana-baba,sağlık kuruluşları,örgün eğitim kurumları vermelidir.Burada oluşan açığı maalesef zararlı cinsel yayınlar ve yanlış arkadaş bilgileri dolduruyor.
Cinsel eğitim kavramı yerine bedensel değişikler,hangi yaşta bedenimizde ne gibi değişiklikler olacak,ne gibi duygular yaşayacağız,karşı cinste ne gibi değişiklikler olacak ve bu değişikliklerin duygusal ve toplumsal boyutları ile ilgili bilgilendirme yapılması kastedilse daha kolay kabul edilebilir olacağını düşünmekteyim.Cinsel gelişim konusunda bilgilendirmenin nihai amacı da gençlerin bedenlerini tanıyıp, onu korumaları, oluşabilecek tehlikelerden haberdar olmaları (istenmeyen erken yaş gebeliği,cinsel yolla bulaşan hastalıklar) ve yetişkin olana kadar aktif cinsel yaşamı ertelemelerini sağlamaktır.Bu konuda ana-babaların öncelikli olarak bilinçlendirilmeleri gerektiğini düşünmekteyim.Çünkü etrafımda tamam konuşayım ama nasıl konuşacağımı bilemiyorum diyen kişi sayısı oldukça fazla.Bu konuda ana-babalara rehberlik etmek te bu işin uzmanlarına düşmektedir.