İnsanlar bilinçlerine çok fazla güvenir oldular artık... peki bilincimizi bilinçli yanımız, bilinçaltımız ve hatta bilinç dışımız diye bir bütün olarak ele aldığımızda bilinçli yanımız dediğimiz anlım düşüncelerle erişebildiğimiz yanımızın sadece buz dağının görünen yüzü olduğunu söylesem... altında ( bilinçaltı) ve çevresinde ( bilinçdışı) onun yüzlerce kat daha büyüğü bir alan olduğunu hepimiz düşünürüz herhalde.
Peki insanlar en çok ne zaman vazgeçerler ? Sorguladıklarında... kısaca yapmak istedikleri şeylerle alakalı eyleme geçmeden önce o yapacakları şeyin süreçleriyle alakalı sorgulamaya başladıkları an daha bilinç boyutunda pek çom engelle karşılaşırlar... ancak bunlar sadece olabilecek ihtimallerden birisidir. Öngörülerimizle ulaştığımız “ ya neyse ben bunu sonra yaparım.” Yada “ bu iş olmaz.” Gibi sonuçlar bizi istediğimiz şeylerle alakalı harekete geçmekten alıkoyarlar çoğu zaman. Örnekle açıklamak gerekirse;

“hepimiz sağlıklı bir yaşam için spor yapmanın gerekliliğinde hemfikirizdir. Fakat düzenli olarak hele ki sürekli spor yapan insanlar bulmak çok zor. İşte bunun sebebi sadece kendimizi o kadar disipline edemeyeceğimiz düşüncesidir çoğu zaman. Sebep ne olursa olsun. “ Evet haklısınız hepimizin kendimize göre sebepleri var bununla birlikte Nelson Mandela ne hapisanedeyken ne de görüldüğü yerde tutuklanma riski varken sabah koşusunu ihmal etmemiştir.
İşte burada bahsettiğim şey istediğimiz şeyi sadece yapmak... karşımıza çıkabilecek sorunlarla sürecin içinde sürecin getirdiklerine göre hareket etmektir.