Veteriner Hekimlikte Günü Tartışmak, Geleceği Planlamak
Günü tartışmak, geleceği planlamakÜlkemizde ve çevremizde olup bitenlere ek olarak mesleki ve sektörel açıdan oldukça yoğun bir yarıyılı geride bıraktık. Gündemde bazı gelişmeler öne çıktı, bazıları ise ikinci
planda kaldı. Normal zamanda tek başına ülke gündemi olacak gelişmeler, doludizgin akış içerisinde gazete satırlarına girmezken arada kayboldu. Mera yasası, EBK'da yaşananlar, ölüm cezasının kaldırılması, DTÖ (Dünya Ticaret Örgütü) anlaşmaları gibi bir çok konu başlı başına gündem olabilecek konular.
Mera yasası ile bir anda binlerce hektar mera alam vasıf değiştirerek, hayvancılığa hizmet veren alan olmaktan çıkıp binlerce kişinin zengin olmasına, birçok zenginin de sermayesini katlamasına imkan sağlandı.
EBK ile ilgili oldu bittiler sürmeye devam etti. Bir kısım kombinalar kamunun elinden çıkartılırken, EBK işlevlerinden alıkonuldu. Kaçak hayvan girişiyle EBK operasyonları birleşince sektör önemli bir darbe daha yemiş oldu.
Son zamanlarda araştırma enstitüleri, meslek dışı atamalar gibi konuların ötesinde gıda yasası ve yasaya bağlı çıkartılacak yönetmelikler öne çıktı. Meslek camiasında en fazla tartışma konusu olmaya devam ediyor. Tüm kurumlarda meslektaşlarımıza karşı haksız uygulamalar sürüyor, meslek mensuplarımız her alandan tasfiye edilmek isteniyor. Veteriner araştırma enstitülerinin döner sermaye probleminin çözümü mecliste son dakika değişikliği ile alıkonuldu. Niyeti anlamak mümkün değil. Bakanlık üst düzeyinden başlayıp her kurum ve kademeye kadar sürdürülen veteriner hekim hasımlığı neden?
Gıda yasası ve yönetmelikleri gündem içerisinde meslektaşlarımızın sahiplendiği bir konu oldu. Konunun meslek kamuoyumuzca benimsenmesi, yasanın olumsuzluğu karşısında güzel bir olay oldu. Bunu temin eden TVHB Merkez Konseyi önemli bir başarı sağladı. Her ne kadar, bu durumdan çıkar sağlamayı amaçlayan davranış ve propagandalar görülse de bu önemli bir gelişmedir. Örgütlerin gücü, mensuplarının ne oranda örgütün yanında olduğuna ve destek sağladığına bağlıdır.
Yasanın temel yanlışlığı 560 sayılı KHK den kaynaklanıyor. Patrondan ücret alan görevlilerin gıda hijyenini ve denetimini sağlayamayacağı uluslar arası bir kabulken, 560 sayılı KHKde gıda denetim sistemi yerine getirilen, esası Fenni mesul müdür olan ve gıdaların sağlıklı üretilmesinden sorumlu olan sorumlu yöneticilik kavramı yer almıştır. Yeni gıda yasası da bu temel yanlış üzerine inşa edilmiş, bu defa, mühendis yaklaşımıyla hijyen boyutunu geçerek üretim olarak algılanmış ve yanlış ikiye katlanmıştır. Yapılan tartışma ve mücadele ikinci yanlışı azaltmak içindir. 560 sayılı KHK çıkarken meslek mensuplarının çoğunlukla haberi bile olmadı. O zaman temel yanlış kabul görmeseydi, bugün ikinci yanlışı tartışmayacaktık. Bir hususun da göz ardı edilmemesi gerekir. Meslek örgütlerinin görevi sadece mensuplarının menfaatini kollamak değildir. Aynı zamanda mesleğin ülke menfaatleri doğrultusunda en iyi şekilde icra edilmesini sağlamaktır.
Doğrusu nedir? Doğrusu veteriner hekimler profesyonel bir mesleğin mensuplarıdır. Mesleki sorumluluklarından birisi de halkın gıda güvenliği ve veteriner halk sağlığının teminidir. Uluslar arası kabul, çiftlikten sofraya kadar uzanan zincirin her halkasında HACCP kurallarının oluşturulması.ve kamu adına kontrol sisteminin uygulanmasıdır. Üretim teknolojisi ve tüketicinin tercihine ve damak tadına uygun gıda üretmek, üreticinin uygulayacağı teknoloji ve mühendislik işidir. Bu ne kadar doğru ve doğal ise gıdaların hijyeni ve gıda güvenliğinin temini için yapılacak kontrol ve uygunluk sertifıkasyonu kamu görevidir ve temel mesleki birikimi yanında konuyla özel meslek içi eğitim almış veteriner hekimlerin sorumluluğunda olduğu herkesçe bilinmesi gereken bir kuraldır. Bu kapsama yem hammaddeleri, yem, gıda ve gıda olacak her türlü madde ile gıdaların ambalajlanmasında kullanılacak malzemeler dahildir. Bu kontrollerin, AB müktesebatına 1964 yılında girmiş olan Offıcial Veterinarian, dilimizdeki karşılığı ile Resmi Veteriner Hekim, işlevsel anlamı ile Yetkilendirilmiş Veteriner Hekim tarafından yapılması gerekir. Aksi takdirde gıda denetiminin varlığı fantezi olarak kalır.
Gıda yasası, veteriner çerçeve yasasına bağlı olarak çıkartılması gereken bir yasadır. AB uyum sürecinde olan Hükümetin yapması gereken doğru hareket, öncelikle veteriner çerçeve kanununu çıkarmak, bunu takip ederek de ilgili diğer yasaları çıkartmaktı. Hayvanları koruma kanunu da bu çerçevededir. Nedense sanki doğru iş yapmamak adına her şey tersinden götürülmeye çalışılıyor, konular içinden çıkılamaz hal alıyor!.
Kamu yönetimi yasa tasarısı çıkıyor, veteriner çerçeve yasasının buna uyması nasıl sağlanacak? Bir bilen varsa bize de söylesin. AB uyumu önemli ise, Kamu yönetimi, veteriner çerçeve yasasına uyumlu olması gerekir.
Bu nedenle hadiseleri tartışırken, detaya takılmayıp temel doğrulan tartışmamız ve gündeme getirmemiz gerekir. Onun için de fazla enerjiyi yapılanları tartışmaktan çok yapılacakları planlamaya harcamamız gerekiyor. Gıda yasası ve yönetmelikleri ile ilgili Türk Veteriner Hekimleri Birliği Merkez Konseyi'nde oluşturulan komite hadiseyi takip ediyor. Bu konuda biz meslektaşlara düşen, kurumlan güçlü kılmak için istenilen her türlü desteği sağlamak.
Esas gündemimizde olması gereken iki hususu hatırlatmak istiyorum.
Bunlardan birisi Dünya Ticaret Örgütünün aldığı yeni kararlar ve yapılan anlaşmaların Türk tarım ve hayvancılığı üzerindeki etkileri ne olacak? IMF ile yapılacak yeni stand-by anlaşmasında bu kararların uygulanma zorunluluğu getiriliyor mu? Bir ekonomist köşe yazanınızın ifade ettiği gibi "IMF ile stand-by tamam, tarıma by-by" mı diyeceğiz. Sektörün önümüzdeki on yıl içinde hepten çökertileceği ve kırsal kesimde milyonlarça aç ve işsizin oluşacağı ifade ediliyor.
Gündemdeki temel konulardan birisinin bu olması gerekiyor. Ancak hükümet tarafından bir açıklama yok ve bu antlaşmaların detayı bilgilere ne yazık ki sahip olamıyoruz. Gazetelere verilen açıklamalarda ise durum sanki güllük gülistanlık. Yakın gelecekte ülkemizi, sektörü ve mesleğimizi en fazla olumsuz etkileyecek konulardan birisi bu olacak görünüyor.
Gündemdeki diğer husus ise üniversite giriş sınavı sonucuna göre veteriner fakültelerine giren öğrenciler. Geçen yıl olduğu gibi bu yıl da 270 puana inmesi başlı başına bir olay. Yüksek puan sevielerinde öğrenci alması gereken veteriner fakültelerinde bu durum gerçekleşmiyor
ve taban puan taban olarak şekilleniyor. Diploma almış mezunların yeterliliği ciddi tartışma konusu haline geliyor. Öğretim üyeleri karşılarında dersi alabilecek öğrenci bulamadıklarını, ders vermekte güçlük çektiklerini ifade ediyor. İmtihanlarda öğrenciyi ders geçirmek için olağanüstü çaba sarf edildiği biliniyor. Buna karşılık yüksek lisans yaptırmak için yeterli not ortalamasına sahip adam bulunamıyor. Seviye yükseltmek için yüksek lisans mezunu sayılan veteriner hekimler için mastır programları uyduruluyor.
Bu gidiş meslekte kıyametin yakın olduğunu gösteriyor. Bir sohbet esnasında üniversitede asistan olan bir meslektaşımız; "Ben mesleği ideal olarak seçtim. Benim giriş puanımla benden sonra gelen arasında çok büyük bir puan farkı vardı. Öğrenciliğim süresince çok defa düşündüm. Hocalarımız imtihanlarda bizden istemeleri gerekeni isteseler, mezun olmam çok zordu" diyordu.
Durumun vahametini sanıyorum mesleğiyle ilgili herkes biliyor. Sebepleri konusunda herkesin söyleyecek sözü var. Peki, bu gidişin önlenmesi için ne yapıyoruz? Üniversitelerarası Kurul Veteriner Bilimleri Konseyi ne düşünüyor, ne yapıyor. Fakültelerimiz, Dekanlarımız, öğretim üyelerimiz ne düşünüyor, ne yapıyor? Meslek örgütlerimiz, meslektaşlarımız ne düşünüyor, ne yapıyor? Gündemde yer alıyor mu? Problemleri birilerine ihale etmek çözüm sağlamıyor. çözüm, güç birliği ile mevcut imkanların en rasyonel şekilde değerlendirilmesine bağlı.
Gündemimizi günün problemlerini tartışmakla doldurursak, gelecekte ne yapacağız. Bugün olduğu gibi yine günübirlik konulan ve başkalarının yaptıklarını tartışacağız.
Gündemimizde geleceği planlamaya yer verirsek, geleceği tartışabilirsek, gelecek bu gün ki gibi olur mu?
Ne dersiniz? Biraz da geleceğin şekillendirilmesini konuşsak mı?
Dr. Mustafa Altuntas
Türk Veteriner Hekimliği Dergisi, Yıl:2004, Cilt:16, Sayı:1-2 de yayımlanmıştır
planda kaldı. Normal zamanda tek başına ülke gündemi olacak gelişmeler, doludizgin akış içerisinde gazete satırlarına girmezken arada kayboldu. Mera yasası, EBK'da yaşananlar, ölüm cezasının kaldırılması, DTÖ (Dünya Ticaret Örgütü) anlaşmaları gibi bir çok konu başlı başına gündem olabilecek konular.
Mera yasası ile bir anda binlerce hektar mera alam vasıf değiştirerek, hayvancılığa hizmet veren alan olmaktan çıkıp binlerce kişinin zengin olmasına, birçok zenginin de sermayesini katlamasına imkan sağlandı.
EBK ile ilgili oldu bittiler sürmeye devam etti. Bir kısım kombinalar kamunun elinden çıkartılırken, EBK işlevlerinden alıkonuldu. Kaçak hayvan girişiyle EBK operasyonları birleşince sektör önemli bir darbe daha yemiş oldu.
Son zamanlarda araştırma enstitüleri, meslek dışı atamalar gibi konuların ötesinde gıda yasası ve yasaya bağlı çıkartılacak yönetmelikler öne çıktı. Meslek camiasında en fazla tartışma konusu olmaya devam ediyor. Tüm kurumlarda meslektaşlarımıza karşı haksız uygulamalar sürüyor, meslek mensuplarımız her alandan tasfiye edilmek isteniyor. Veteriner araştırma enstitülerinin döner sermaye probleminin çözümü mecliste son dakika değişikliği ile alıkonuldu. Niyeti anlamak mümkün değil. Bakanlık üst düzeyinden başlayıp her kurum ve kademeye kadar sürdürülen veteriner hekim hasımlığı neden?
Gıda yasası ve yönetmelikleri gündem içerisinde meslektaşlarımızın sahiplendiği bir konu oldu. Konunun meslek kamuoyumuzca benimsenmesi, yasanın olumsuzluğu karşısında güzel bir olay oldu. Bunu temin eden TVHB Merkez Konseyi önemli bir başarı sağladı. Her ne kadar, bu durumdan çıkar sağlamayı amaçlayan davranış ve propagandalar görülse de bu önemli bir gelişmedir. Örgütlerin gücü, mensuplarının ne oranda örgütün yanında olduğuna ve destek sağladığına bağlıdır.
Yasanın temel yanlışlığı 560 sayılı KHK den kaynaklanıyor. Patrondan ücret alan görevlilerin gıda hijyenini ve denetimini sağlayamayacağı uluslar arası bir kabulken, 560 sayılı KHKde gıda denetim sistemi yerine getirilen, esası Fenni mesul müdür olan ve gıdaların sağlıklı üretilmesinden sorumlu olan sorumlu yöneticilik kavramı yer almıştır. Yeni gıda yasası da bu temel yanlış üzerine inşa edilmiş, bu defa, mühendis yaklaşımıyla hijyen boyutunu geçerek üretim olarak algılanmış ve yanlış ikiye katlanmıştır. Yapılan tartışma ve mücadele ikinci yanlışı azaltmak içindir. 560 sayılı KHK çıkarken meslek mensuplarının çoğunlukla haberi bile olmadı. O zaman temel yanlış kabul görmeseydi, bugün ikinci yanlışı tartışmayacaktık. Bir hususun da göz ardı edilmemesi gerekir. Meslek örgütlerinin görevi sadece mensuplarının menfaatini kollamak değildir. Aynı zamanda mesleğin ülke menfaatleri doğrultusunda en iyi şekilde icra edilmesini sağlamaktır.
Doğrusu nedir? Doğrusu veteriner hekimler profesyonel bir mesleğin mensuplarıdır. Mesleki sorumluluklarından birisi de halkın gıda güvenliği ve veteriner halk sağlığının teminidir. Uluslar arası kabul, çiftlikten sofraya kadar uzanan zincirin her halkasında HACCP kurallarının oluşturulması.ve kamu adına kontrol sisteminin uygulanmasıdır. Üretim teknolojisi ve tüketicinin tercihine ve damak tadına uygun gıda üretmek, üreticinin uygulayacağı teknoloji ve mühendislik işidir. Bu ne kadar doğru ve doğal ise gıdaların hijyeni ve gıda güvenliğinin temini için yapılacak kontrol ve uygunluk sertifıkasyonu kamu görevidir ve temel mesleki birikimi yanında konuyla özel meslek içi eğitim almış veteriner hekimlerin sorumluluğunda olduğu herkesçe bilinmesi gereken bir kuraldır. Bu kapsama yem hammaddeleri, yem, gıda ve gıda olacak her türlü madde ile gıdaların ambalajlanmasında kullanılacak malzemeler dahildir. Bu kontrollerin, AB müktesebatına 1964 yılında girmiş olan Offıcial Veterinarian, dilimizdeki karşılığı ile Resmi Veteriner Hekim, işlevsel anlamı ile Yetkilendirilmiş Veteriner Hekim tarafından yapılması gerekir. Aksi takdirde gıda denetiminin varlığı fantezi olarak kalır.
Gıda yasası, veteriner çerçeve yasasına bağlı olarak çıkartılması gereken bir yasadır. AB uyum sürecinde olan Hükümetin yapması gereken doğru hareket, öncelikle veteriner çerçeve kanununu çıkarmak, bunu takip ederek de ilgili diğer yasaları çıkartmaktı. Hayvanları koruma kanunu da bu çerçevededir. Nedense sanki doğru iş yapmamak adına her şey tersinden götürülmeye çalışılıyor, konular içinden çıkılamaz hal alıyor!.
Kamu yönetimi yasa tasarısı çıkıyor, veteriner çerçeve yasasının buna uyması nasıl sağlanacak? Bir bilen varsa bize de söylesin. AB uyumu önemli ise, Kamu yönetimi, veteriner çerçeve yasasına uyumlu olması gerekir.
Bu nedenle hadiseleri tartışırken, detaya takılmayıp temel doğrulan tartışmamız ve gündeme getirmemiz gerekir. Onun için de fazla enerjiyi yapılanları tartışmaktan çok yapılacakları planlamaya harcamamız gerekiyor. Gıda yasası ve yönetmelikleri ile ilgili Türk Veteriner Hekimleri Birliği Merkez Konseyi'nde oluşturulan komite hadiseyi takip ediyor. Bu konuda biz meslektaşlara düşen, kurumlan güçlü kılmak için istenilen her türlü desteği sağlamak.
Esas gündemimizde olması gereken iki hususu hatırlatmak istiyorum.
Bunlardan birisi Dünya Ticaret Örgütünün aldığı yeni kararlar ve yapılan anlaşmaların Türk tarım ve hayvancılığı üzerindeki etkileri ne olacak? IMF ile yapılacak yeni stand-by anlaşmasında bu kararların uygulanma zorunluluğu getiriliyor mu? Bir ekonomist köşe yazanınızın ifade ettiği gibi "IMF ile stand-by tamam, tarıma by-by" mı diyeceğiz. Sektörün önümüzdeki on yıl içinde hepten çökertileceği ve kırsal kesimde milyonlarça aç ve işsizin oluşacağı ifade ediliyor.
Gündemdeki temel konulardan birisinin bu olması gerekiyor. Ancak hükümet tarafından bir açıklama yok ve bu antlaşmaların detayı bilgilere ne yazık ki sahip olamıyoruz. Gazetelere verilen açıklamalarda ise durum sanki güllük gülistanlık. Yakın gelecekte ülkemizi, sektörü ve mesleğimizi en fazla olumsuz etkileyecek konulardan birisi bu olacak görünüyor.
Gündemdeki diğer husus ise üniversite giriş sınavı sonucuna göre veteriner fakültelerine giren öğrenciler. Geçen yıl olduğu gibi bu yıl da 270 puana inmesi başlı başına bir olay. Yüksek puan sevielerinde öğrenci alması gereken veteriner fakültelerinde bu durum gerçekleşmiyor
ve taban puan taban olarak şekilleniyor. Diploma almış mezunların yeterliliği ciddi tartışma konusu haline geliyor. Öğretim üyeleri karşılarında dersi alabilecek öğrenci bulamadıklarını, ders vermekte güçlük çektiklerini ifade ediyor. İmtihanlarda öğrenciyi ders geçirmek için olağanüstü çaba sarf edildiği biliniyor. Buna karşılık yüksek lisans yaptırmak için yeterli not ortalamasına sahip adam bulunamıyor. Seviye yükseltmek için yüksek lisans mezunu sayılan veteriner hekimler için mastır programları uyduruluyor.
Bu gidiş meslekte kıyametin yakın olduğunu gösteriyor. Bir sohbet esnasında üniversitede asistan olan bir meslektaşımız; "Ben mesleği ideal olarak seçtim. Benim giriş puanımla benden sonra gelen arasında çok büyük bir puan farkı vardı. Öğrenciliğim süresince çok defa düşündüm. Hocalarımız imtihanlarda bizden istemeleri gerekeni isteseler, mezun olmam çok zordu" diyordu.
Durumun vahametini sanıyorum mesleğiyle ilgili herkes biliyor. Sebepleri konusunda herkesin söyleyecek sözü var. Peki, bu gidişin önlenmesi için ne yapıyoruz? Üniversitelerarası Kurul Veteriner Bilimleri Konseyi ne düşünüyor, ne yapıyor. Fakültelerimiz, Dekanlarımız, öğretim üyelerimiz ne düşünüyor, ne yapıyor? Meslek örgütlerimiz, meslektaşlarımız ne düşünüyor, ne yapıyor? Gündemde yer alıyor mu? Problemleri birilerine ihale etmek çözüm sağlamıyor. çözüm, güç birliği ile mevcut imkanların en rasyonel şekilde değerlendirilmesine bağlı.
Gündemimizi günün problemlerini tartışmakla doldurursak, gelecekte ne yapacağız. Bugün olduğu gibi yine günübirlik konulan ve başkalarının yaptıklarını tartışacağız.
Gündemimizde geleceği planlamaya yer verirsek, geleceği tartışabilirsek, gelecek bu gün ki gibi olur mu?
Ne dersiniz? Biraz da geleceğin şekillendirilmesini konuşsak mı?
Dr. Mustafa Altuntas
Türk Veteriner Hekimliği Dergisi, Yıl:2004, Cilt:16, Sayı:1-2 de yayımlanmıştır
|
Yazan
|
Bu makaleden alıntı yapmak
için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir: "Veteriner Hekimlikte Günü Tartışmak, Geleceği Planlamak" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Vet.Hek.Dr.Mustafa ALTUNTAŞ'e aittir ve makale, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır. Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak Vet.Hek.Dr.Mustafa ALTUNTAŞ'ın izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz. |
Beğenin 
Yazan Uzman
|
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
