Çocuklar İçin Düşünmek Üzerine
Yaşam, bağlarıyla insanı mecburiyetlere, koşturmacalara, refleks karar ve hareketlere sürüklemeden önce dünya nasıldı? Sizin için nasıldı dünya. Düşünceyi, sorguyu, analizi bırakmadan önce, çocukluğunuz sonlanmadan önce..
Neden çocukluk? Merakın, soruların, anlamların hızla ve çokça döndüğü dönemdir çocukluk. Üstelik seslidir sorular, açık ve nettir, örtü örtülmemiştir henüz üzerine düşüncenin. Gerçekler olduğu gibi görülür ve olduğu gibi yansıtılır. İnsanın en sağlıklı evresidir çocukluğu. Bastırmanın yerini yaşatma, susmanın yerini ifade etme alır. Çünkü yaranmaz çocuk insana. Kendisi en büyüktür bu hayatta. Büyüdükçe yeni yaşamlar görür, yeni insanlar, hayatlar. Önce şaşırır, sonra kırılır, anlam veremez, susar, yine merak eder, bir daha bakar, sonra yine susar. Çocuk büyümektedir. Yeni şeyler öğrenmekte. Kitap okur. Okuduklarından hayaller oluşturur. O hayallerde gerçeği kurgular, gerçekleştirmek üzere yola koyulur. Sonra biraz daha büyür. Her yaşında akranlarıyla yollarını ayırır. Her seferinde kendi yolundan devam eder deneyimlemeye. İlerler, geriler, takılır, düşer, şaşırır, tökezler, hep öğrenmektedir, hep büyümektedir. Aile hayatı değişir, çevresindeki olanaklar değişir, kaygıları değişir, hedefi değişir, düşünür durur, kararları değişir. Çocuk öğrenmeye, çocuk gelişmeye devam eder. Sonra bir yetişkin çıkar karşısına. Dur der. Bu böyle olmaz. Geri git. Yeniden yap. Sus konuşma, anlatma, sorma..Bir yetişkin engel koyar yollarına. Katıdır çünkü yaşamın yolları. Nefes almak güçtür. Sorumluluk almak güçtür. Yaşamak güçtür yetişkin için. Peki ya düşünmek? Sorgulamak? O da nedir? Çocuksu hayaller..
Ne zaman bir konu hakkında yeni bir bakışla bakmayı deneyip yeni bir söz söylediğini unutuverir ''Olgun'' insan. Her şeyin yazılı bir kuralı vardır. Bir inanca, bir millete, bir ırka, bir kanuna göre düzenlenmiştir yaşam. Bunun dışına çıkmak gereksiz bir yorgunluktur yalnızca. Hem ondan önce birileri düşünmüştür, birileri deneyimlemiştir ne gerek vardır yeniden bakmaya. Olgun insan, yetişkin insan sadece alır kuralları ve yaşamına geçirir. Peki nasıl olup da bu süreçte unutuverir birden düşünmeyi. Engellenerek mi sadece? Kırılarak mı, şaşırarak mı, hırpalanarak mı vazgeçer yaşamın sorgusundan? Yoksa başedememekte midir artık varoluşuyla. Çocuk kadar yüreği yok mudur artık?
Bir an durup farkına varmalı insan. Ne zaman bıraktım sorgumu ve vazgeçtim hayattan diye düşünmeli. Engellerini düşünmeli, sonra da hayallerini. Yaşamının neresinde kaldı bu düşler ve neden hep yarım yamalak bir geçmiş. Bir an durup düşünmeli ve bu sayede belki çocukları engellememeyi öğrenmeli. Kendi yetişkinliğini büyütmeli ve sonra da çocukların düşlerini geri verebilmeli. Önce kendi düşlerini sahiplenerek..
Özlem Akkel
ozlemakkel.com
Yazarın diğer yazıları:
Seçim Şeklimiz-Yaşamımız
Yaşam seçimleriyle kendine anlam katan bir kavramdır. Her kişinin yaşamı kendi seçtikleriyle şekillenir. Seçim yapan insan az da olsa kaygılıdır bu yüzden. Çünkü alacağı kararın sorumluluğu bir yük gibidir omuzlarında. Neden yük? Çünkü bir günlük aldığı kararla bir ömür sürecek yaşantılara sahip olabilir bazen. Aldığımız yükleri satırlara, sayfalara sığdıramayız belki ama nasıl aldığımızla ilgili konuşabiliriz bugün.
Öncelikle bir ’’mantıklı düşün’’ furyası sorgusuzca ilerliyor hayatımızda. Kimse de dur bakalım her zaman mantıklı düşünmek iyi bir şey mi diye sorgulamıyor. Koşulsuz kabul edilir toplumca bu yargı. Koşulsuz içselleştirilir ve uygulamaya koymaya çalışılır! Evet çalışılır dedim çünkü sadece mantıklı düşünmeye çabalayıp kendimizi zorlayan ve bununla birlikte çoğu zaman da bu mantıki kararları alamayan, alsa dahi sonucundan hoşnut olamayabilen insan topluluğuyuz. Kendimizi bir an özgür bırakıp da ne yaşıyorum? Ne istiyorum? Sorularını sormuyoruz. Çünkü özgür düşünürsek toplumun içinde yer alamayız. Bu gerçekten ürkütücü bir düşüncedir. Bu sadece bir düşüncedir! Aslında özgür düşündükçe toplumun bir parçası olduğumuzu hisseder ve iç huzuru yüksek bir insan oluruz. Peki nasıl özgür düşünürüz?--
Neden çocukluk? Merakın, soruların, anlamların hızla ve çokça döndüğü dönemdir çocukluk. Üstelik seslidir sorular, açık ve nettir, örtü örtülmemiştir henüz üzerine düşüncenin. Gerçekler olduğu gibi görülür ve olduğu gibi yansıtılır. İnsanın en sağlıklı evresidir çocukluğu. Bastırmanın yerini yaşatma, susmanın yerini ifade etme alır. Çünkü yaranmaz çocuk insana. Kendisi en büyüktür bu hayatta. Büyüdükçe yeni yaşamlar görür, yeni insanlar, hayatlar. Önce şaşırır, sonra kırılır, anlam veremez, susar, yine merak eder, bir daha bakar, sonra yine susar. Çocuk büyümektedir. Yeni şeyler öğrenmekte. Kitap okur. Okuduklarından hayaller oluşturur. O hayallerde gerçeği kurgular, gerçekleştirmek üzere yola koyulur. Sonra biraz daha büyür. Her yaşında akranlarıyla yollarını ayırır. Her seferinde kendi yolundan devam eder deneyimlemeye. İlerler, geriler, takılır, düşer, şaşırır, tökezler, hep öğrenmektedir, hep büyümektedir. Aile hayatı değişir, çevresindeki olanaklar değişir, kaygıları değişir, hedefi değişir, düşünür durur, kararları değişir. Çocuk öğrenmeye, çocuk gelişmeye devam eder. Sonra bir yetişkin çıkar karşısına. Dur der. Bu böyle olmaz. Geri git. Yeniden yap. Sus konuşma, anlatma, sorma..Bir yetişkin engel koyar yollarına. Katıdır çünkü yaşamın yolları. Nefes almak güçtür. Sorumluluk almak güçtür. Yaşamak güçtür yetişkin için. Peki ya düşünmek? Sorgulamak? O da nedir? Çocuksu hayaller..
Ne zaman bir konu hakkında yeni bir bakışla bakmayı deneyip yeni bir söz söylediğini unutuverir ''Olgun'' insan. Her şeyin yazılı bir kuralı vardır. Bir inanca, bir millete, bir ırka, bir kanuna göre düzenlenmiştir yaşam. Bunun dışına çıkmak gereksiz bir yorgunluktur yalnızca. Hem ondan önce birileri düşünmüştür, birileri deneyimlemiştir ne gerek vardır yeniden bakmaya. Olgun insan, yetişkin insan sadece alır kuralları ve yaşamına geçirir. Peki nasıl olup da bu süreçte unutuverir birden düşünmeyi. Engellenerek mi sadece? Kırılarak mı, şaşırarak mı, hırpalanarak mı vazgeçer yaşamın sorgusundan? Yoksa başedememekte midir artık varoluşuyla. Çocuk kadar yüreği yok mudur artık?
Bir an durup farkına varmalı insan. Ne zaman bıraktım sorgumu ve vazgeçtim hayattan diye düşünmeli. Engellerini düşünmeli, sonra da hayallerini. Yaşamının neresinde kaldı bu düşler ve neden hep yarım yamalak bir geçmiş. Bir an durup düşünmeli ve bu sayede belki çocukları engellememeyi öğrenmeli. Kendi yetişkinliğini büyütmeli ve sonra da çocukların düşlerini geri verebilmeli. Önce kendi düşlerini sahiplenerek..
Özlem Akkel
ozlemakkel.com
Yazarın diğer yazıları:
Seçim Şeklimiz-Yaşamımız
Yaşam seçimleriyle kendine anlam katan bir kavramdır. Her kişinin yaşamı kendi seçtikleriyle şekillenir. Seçim yapan insan az da olsa kaygılıdır bu yüzden. Çünkü alacağı kararın sorumluluğu bir yük gibidir omuzlarında. Neden yük? Çünkü bir günlük aldığı kararla bir ömür sürecek yaşantılara sahip olabilir bazen. Aldığımız yükleri satırlara, sayfalara sığdıramayız belki ama nasıl aldığımızla ilgili konuşabiliriz bugün.
Öncelikle bir ’’mantıklı düşün’’ furyası sorgusuzca ilerliyor hayatımızda. Kimse de dur bakalım her zaman mantıklı düşünmek iyi bir şey mi diye sorgulamıyor. Koşulsuz kabul edilir toplumca bu yargı. Koşulsuz içselleştirilir ve uygulamaya koymaya çalışılır! Evet çalışılır dedim çünkü sadece mantıklı düşünmeye çabalayıp kendimizi zorlayan ve bununla birlikte çoğu zaman da bu mantıki kararları alamayan, alsa dahi sonucundan hoşnut olamayabilen insan topluluğuyuz. Kendimizi bir an özgür bırakıp da ne yaşıyorum? Ne istiyorum? Sorularını sormuyoruz. Çünkü özgür düşünürsek toplumun içinde yer alamayız. Bu gerçekten ürkütücü bir düşüncedir. Bu sadece bir düşüncedir! Aslında özgür düşündükçe toplumun bir parçası olduğumuzu hisseder ve iç huzuru yüksek bir insan oluruz. Peki nasıl özgür düşünürüz?--
|
Yazan
|
Bu makaleden alıntı yapmak
için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir: "Çocuklar İçin Düşünmek Üzerine" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Uzm.Psk.Özlem AKKEL'e aittir ve makale, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır. Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak Uzm.Psk.Özlem AKKEL'in izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz. |
1 Beğeni 
Yazan Uzman
|
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
